LeoTar Gnostyk
2018-02-15 22:05:50 UTC
Nie wnikajÄ
c ponownie w przyczynÄ przemocy psychicznej, gdyĹź pisaĹem juĹź
o tym wielokrotnie, przeĹledzimy tym razem jej wpĹyw na ĹwiadomoĹÄ
jednostki oraz zaburzenia ĹwiadomoĹci wywoĹane przemocÄ psychicznÄ na
róşnych etapach rozwoju osobniczego. Na wszystkich etapach mamy do
czynienia z tym samym efektem; prĂłbÄ ucieczki od przemocy psychicznej,
ukrycia siÄ przed niÄ bÄ dĹş oszukania agresora/Ăłw przy pomocy tworzonych
mechanizmĂłw obronnych tak, by osobnik mĂłgĹ przetrwaÄ. Ostatnim etapem
walki jest caĹkowite poddanie siÄ przemocy aby zaspokoiÄ agresora i w
ten sposĂłb zachowaÄ fizyczne Ĺźycie.
Na najwczeĹniejszych etapach rozwoju, kiedy dziecko ma jeszcze
niezaburzony oglÄ d rzeczywistoĹci, reaguje ono zazwyczaj bardzo
gwaĹtownie na agresjÄ opiekunĂłw/rodzicĂłw. Rodzice, a szczegĂłlnie matki
przekonane o swojej nieomylnoĹci wychowawczej, traktujÄ dzieciÄcy
sprzeciw jako krnÄ brnoĹÄ, upartoĹÄ albo âzĹy charakterâ, i dÄ ĹźÄ do tego
by dziecko âzĹamaÄâ, podporzÄ dkowaÄ wĹasnym wyobraĹźeniom za pomocÄ
róşnych sztuczek. Dziecko uparcie jednak trwa przy swoim wiÄc i agresja
rodzicĂłw nasila siÄ. By przetrwaÄ wĹrĂłd agresywnych opiekunĂłw, od
ktĂłrych dobrej woli: wyĹźywienia i zaopiekowania siÄ nim, jest dziecko
uzaleĹźnione dziecko musi âkombinowaÄâ co by tu zrobiÄ by nie podpaĹÄ
opiekunom zachowujÄ c dla siebie chociaĹź resztkowy szacunek oraz poczucie
godnoĹci.
Efektem takiego postawienia sprawy jest zamykanie siÄ dziecka na relacje
z otoczeniem oraz jego ucieczka w wewnÄtrzny Ĺwiat do ktĂłrego agresywni
opiekunowie dostÄpu nie majÄ . W ten sposĂłb rodzi siÄ autyzm, podzielony
na wiele róşnych jednostek chorobowych. Generalnie rzecz biorÄ c autyzm
to choroba duszy dziecka, choroba spowodowana psychicznÄ - a nierzadko
i fizycznÄ - agresjÄ rodzicĂłw/opiekunĂłw w stosunku do dziecka. JeĹźeli ta
agresja nie ustÄpuje z czasem i akumuluje siÄ to i rozwijajÄ cy siÄ
osobnik rozwija coraz to doskonalsze mechanizmy samoobronne. Przejawia
siÄ to w postaci coraz to nowych zaburzeĹ relacji (nowych chorĂłb
psychicznych).
KaĹźda agresja zaburza ĹwiadomoĹÄ, a wĹaĹciwie podstawowe reakcje
psychiczne, w ktĂłre wyposaĹźony jest kaĹźdy noworodek, a ktĂłrymi sÄ
potrzeba bezpieczeĹstwa i potrzeba akceptacji. Zaburzenie tych procedur
przez wirusa agresji (poniĹźenia, zakazu, etc.) powoduje zaburzenie
ĹwiadomoĹci. Jest to zaburzenie, ktĂłre - wraz ze wzrostem osobniczym -
rozprzestrzenia sie na coraz to nowe obszary ĹwiadomoĹci a w
konsekwencji na coraz to nowe relacje dziecka z otaczajÄ cym je Ĺwiatem.
Zaburzenia ĹwiadomoĹci skutkujÄ zaburzeniem przepĹywu informacji miÄdzy
róşnymi procesami dotyczÄ cymi danego osobnika, w tym procesami
biologicznymi. Zaburzenia w przepĹywie informacji to przede wszystkim
zakĹĂłcenia gĹĂłwnych procesĂłw regulacyjnych takich jak metabolizm i
ochrona przed patogenami, ktĂłrymi sÄ wĹaĹnie wspomniane wczeĹniej wirusy
UmysĹu. Bowiem przy podejĹciu informacyjnym (cybernetycznym) tzw.
bakterie i wirusy to nic innego jak zlepki bĹÄdnej informacji
wygenerowanej przez wirusy powstaĹe w ĹwiadomoĹci na skutek dziaĹania
przemocy psychicznej.
Mechanizmy ochronne wytworzone przez osobnika z jednej strony chroniÄ go
wiÄc przed agresjÄ psychicznÄ ale z drugiej strony stanowiÄ âfiltryâ
znieksztaĹcajÄ ce informacjÄ, ktĂłra bierze udziaĹ w procesach
biologicznych deformujÄ c przebieg tych procesĂłw oraz ograniczajÄ c
skutecznoĹÄ procesĂłw auto-naprawczych organizmu. A niezdolnoĹÄ organizmu
do auto-obrony to naraĹźenie na atak patogenĂłw (zaburzonych zbitek
informacji) i powstanie stanu chorobowego od przeziÄbienia poczynajÄ c a
na niewydolnoĹci systemu immunologicznego czyli raku koĹczÄ c.
o tym wielokrotnie, przeĹledzimy tym razem jej wpĹyw na ĹwiadomoĹÄ
jednostki oraz zaburzenia ĹwiadomoĹci wywoĹane przemocÄ psychicznÄ na
róşnych etapach rozwoju osobniczego. Na wszystkich etapach mamy do
czynienia z tym samym efektem; prĂłbÄ ucieczki od przemocy psychicznej,
ukrycia siÄ przed niÄ bÄ dĹş oszukania agresora/Ăłw przy pomocy tworzonych
mechanizmĂłw obronnych tak, by osobnik mĂłgĹ przetrwaÄ. Ostatnim etapem
walki jest caĹkowite poddanie siÄ przemocy aby zaspokoiÄ agresora i w
ten sposĂłb zachowaÄ fizyczne Ĺźycie.
Na najwczeĹniejszych etapach rozwoju, kiedy dziecko ma jeszcze
niezaburzony oglÄ d rzeczywistoĹci, reaguje ono zazwyczaj bardzo
gwaĹtownie na agresjÄ opiekunĂłw/rodzicĂłw. Rodzice, a szczegĂłlnie matki
przekonane o swojej nieomylnoĹci wychowawczej, traktujÄ dzieciÄcy
sprzeciw jako krnÄ brnoĹÄ, upartoĹÄ albo âzĹy charakterâ, i dÄ ĹźÄ do tego
by dziecko âzĹamaÄâ, podporzÄ dkowaÄ wĹasnym wyobraĹźeniom za pomocÄ
róşnych sztuczek. Dziecko uparcie jednak trwa przy swoim wiÄc i agresja
rodzicĂłw nasila siÄ. By przetrwaÄ wĹrĂłd agresywnych opiekunĂłw, od
ktĂłrych dobrej woli: wyĹźywienia i zaopiekowania siÄ nim, jest dziecko
uzaleĹźnione dziecko musi âkombinowaÄâ co by tu zrobiÄ by nie podpaĹÄ
opiekunom zachowujÄ c dla siebie chociaĹź resztkowy szacunek oraz poczucie
godnoĹci.
Efektem takiego postawienia sprawy jest zamykanie siÄ dziecka na relacje
z otoczeniem oraz jego ucieczka w wewnÄtrzny Ĺwiat do ktĂłrego agresywni
opiekunowie dostÄpu nie majÄ . W ten sposĂłb rodzi siÄ autyzm, podzielony
na wiele róşnych jednostek chorobowych. Generalnie rzecz biorÄ c autyzm
to choroba duszy dziecka, choroba spowodowana psychicznÄ - a nierzadko
i fizycznÄ - agresjÄ rodzicĂłw/opiekunĂłw w stosunku do dziecka. JeĹźeli ta
agresja nie ustÄpuje z czasem i akumuluje siÄ to i rozwijajÄ cy siÄ
osobnik rozwija coraz to doskonalsze mechanizmy samoobronne. Przejawia
siÄ to w postaci coraz to nowych zaburzeĹ relacji (nowych chorĂłb
psychicznych).
KaĹźda agresja zaburza ĹwiadomoĹÄ, a wĹaĹciwie podstawowe reakcje
psychiczne, w ktĂłre wyposaĹźony jest kaĹźdy noworodek, a ktĂłrymi sÄ
potrzeba bezpieczeĹstwa i potrzeba akceptacji. Zaburzenie tych procedur
przez wirusa agresji (poniĹźenia, zakazu, etc.) powoduje zaburzenie
ĹwiadomoĹci. Jest to zaburzenie, ktĂłre - wraz ze wzrostem osobniczym -
rozprzestrzenia sie na coraz to nowe obszary ĹwiadomoĹci a w
konsekwencji na coraz to nowe relacje dziecka z otaczajÄ cym je Ĺwiatem.
Zaburzenia ĹwiadomoĹci skutkujÄ zaburzeniem przepĹywu informacji miÄdzy
róşnymi procesami dotyczÄ cymi danego osobnika, w tym procesami
biologicznymi. Zaburzenia w przepĹywie informacji to przede wszystkim
zakĹĂłcenia gĹĂłwnych procesĂłw regulacyjnych takich jak metabolizm i
ochrona przed patogenami, ktĂłrymi sÄ wĹaĹnie wspomniane wczeĹniej wirusy
UmysĹu. Bowiem przy podejĹciu informacyjnym (cybernetycznym) tzw.
bakterie i wirusy to nic innego jak zlepki bĹÄdnej informacji
wygenerowanej przez wirusy powstaĹe w ĹwiadomoĹci na skutek dziaĹania
przemocy psychicznej.
Mechanizmy ochronne wytworzone przez osobnika z jednej strony chroniÄ go
wiÄc przed agresjÄ psychicznÄ ale z drugiej strony stanowiÄ âfiltryâ
znieksztaĹcajÄ ce informacjÄ, ktĂłra bierze udziaĹ w procesach
biologicznych deformujÄ c przebieg tych procesĂłw oraz ograniczajÄ c
skutecznoĹÄ procesĂłw auto-naprawczych organizmu. A niezdolnoĹÄ organizmu
do auto-obrony to naraĹźenie na atak patogenĂłw (zaburzonych zbitek
informacji) i powstanie stanu chorobowego od przeziÄbienia poczynajÄ c a
na niewydolnoĹci systemu immunologicznego czyli raku koĹczÄ c.
--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk
Ĺwiat wedĹug LeoTar'a - http://leotar.net/year_2018
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk
Ĺwiat wedĹug LeoTar'a - http://leotar.net/year_2018
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin